Alle paaie lei na Kaapstad deur Mellet Moll
Vir Nazaire Nsanzimana
1994 - 1998
Die Akazu het almal opgeroep
tot etniese versuiwering en snags
die strate van Kigali ingeval
vanuit die skedelhaltes langs die pad
en al die liggame van Afrika
het uitgewalm in die dooierus.
Hy het op so 'n nag te voet ontvlug
oor die Mirama-heuwels waar die grond
die Nyl se oorsprong in Uganda groet
en in Kampala het hy uitgewyk
na die Victoriameer se oewerland.
Hy het geleef vanuit 'n visserskuit:
'n swerfling van die kontinent se hart
as dit die slagare na Kenia voed
verby Kisumu waar die kloof ontvou
tot in Nairobi langs 'n groen vallei
waar Karen Blixen op 'n voorstoep wag.
1998 - 2001
Hy het die trein Mombasa toe geneem
en riksjawaentjies deur die stad gesleep
totdat hy eendag op 'n bus sou klim
verby Arusha na Dar es Salaam
op soek na drome in die halfbegin
van uitgeleefde lewens wat bly vlug
tot in die onbevlekte land van God,
die oewers van Ruvuma in die reën.
Maar anderkant het Mosambiek gewag;
in Beira toegesluit as immigrant
op soek na 'n geloofde land se stem
en in die storms van Maputo snags
die gons van trekarbeiders aangehoor:
die heimatland is net 'n dagreis ver.
2002 - 2014
Hy slaap onder 'n brug in Braamfontein
naby die stasie waar hy tasse dra
vir reisigers en pendelaars wat kom
en gaan tussen die wisselstrome van
die stadsgedrang, die xenofobie wat
onrustig in die oë van almal skyn
terwyl die Waterkloof 4 die hof instap.
Die vlugling onderneem 'n laaste reis
na Kaapstad, waar die heemloses berus
en hy vir drie jaar as 'n motorwag
tussen die Bellville-straatbewoners werk
om eendag by die kampus aan te meld
en sedertdien die nagskof te beman.
Vanaand ontvang hy sy magistergraad
wanneer die pers die nuus aan almal bring:
die Waterkloof 4 word môre losgelaat.
KAAPSE AKWARIUM
|
Foto: De Waal Venter
|
